BADANIE ECHOKARDIOGRAFICZNE

Badanie echokardiograficzne (potocznie zwane echem serca) jest nieinwazyjną, obrazową metodą badania serca i naczyń krwionośnych za pomocą ultradźwięków.

W trakcie badania echokardiograficznego ocenia się:
- anatomię serca - wielkość komór i przedsionków, przecieki, budowę i funkcjonowanie zastawek oraz położenie i budowę głównych naczyń
- funkcję hemodynamiczną - przepływ krwi w jamach serca oraz w dużych naczyniach krwionośnych

Wskazaniami do wykonania echa są:
• Szmery serca (różnicowanie pomiędzy szmerem niewinnym a wrodzoną wadą serca)
• Weryfikacja nieprawidłowego wyniku badania (EKG)
• Kwalifikacja do zabiegów kardiologii interwencyjnej i kardiochirurgicznych oraz ocena wyników tych zabiegów

Badanie echokardiograficzne wykonuje się zazwyczaj w zaciemnionym pomieszczeniu, co umożliwia wykonującemu precyzyjną ocenę obrazu. Głowicę echokardiograficzną przykłada się do skóry klatki piersiowej pokrytej specjalnym żelem. W trakcie badania, trwającego najczęściej kilkanaście-kilkadziesiąt minut dziecko powinno być spokojne. W przeciwnym przypadku badanie jest nieprecyzyjne lub nawet niemożliwe do wykonania. Dlatego czasami może być konieczne podanie leków uspokajających.

Przygotowanie do badania.

Niemowlę i dziecko młodsze: powinno mieć założone ubranie zapewniające łatwy, bezkolizyjny dostęp do przedniej ściany klatki piersiowej ( np. rozpinany kaftanik, „ kopertówka”, bluza zapinana na suwak itp.; przeciwwskazane są ubrania wymagające ściągania przez głowę).

Dziecko starsze: należy mu wytłumaczyć na czym polega badanie. Bardzo ważne jest wcześniejsze ( jeszcze w domu, przed wizytą ) przeprowadzenie rozmowy z „nastolatkami”, iż do badania konieczne jest rozebranie całej klatki piersiowej, łącznie z biustonoszem.